Gekken en dwazen schrijven op muren en glazen, en Thierry Baudet in de NRC


Vrijheid van meningsuiting is een groot goed, staat in de grondwet, op veel monumenten die WO II gedenken en zelf ben ik er ook erg voor.

Al dan niet gehinderd door kennis, is meningsvorming de weg naar actief burgerschap, en daar is een democratische samenleving toch een beetje op gebaseerd. Want, zoals een Frans gezegde luidt: Du choc des idées jaillit la lumière!

Het is dan ook begrijpelijk dat ook de moderne NRC ruimte geeft aan Het Debat. En dat een beetje redactie een dergelijk proces wil sturen, ‘Lumière’ is per slot van rekening nog geen chaos.

Dan krijgen we het fenomeen van de deskundige. Een deskundige is iemand die over iets net iets meer weet dan een ander op grond van studie en ervaring.

 Een van die deskundigen die de kolommen van de NRC onveilig maakt is Thierry Baudet. Gepromoveerd jurist en historicus, dat maakt toch indruk. Hij doet uitspraken over politieke en maatschappelijke zaken, dan weet hij toch waar hij het over heeft is de gemiddelde lezer geneigd te zeggen als variant op wat mijn grootmoeder al verkondigde: ‘het is waar, ik heb het zelf in de krant gelezen!’

Helaas, Thierry Baudet verkondigt een eigen mening, die op geen enkele wijze worden bevestigd door die moeilijke studies die hij heeft gedaan.

Zijn centrale stelling in de laatste bijdragen aan de NRC is dat internationale verdragen een bedreiging zijn voor democratie en soevereiniteit omdat de onderhandelingen achter gesloten deuren plaats vinden, en nog wel door diplomaten!

Ja, nogal wiedes denk ik dan, zo gaat dat met onderhandelingen, en iemand moet het werk doen. Als je je huis verkoopt roep je niet onmiddellijk van de daken wat de minimumprijs is.

 Essentieel is dat het resultaat van die onderhandelingen wel degelijk door middel van een democratisch proces door de competente parlementen wordt goedgekeurd.

Een ander probleem voor Baudet is dat de rechtsprekende macht ook bevoegd is om toe te zien op naleving van die internationale wetgeving.

Nu ben ik geen gepromoveerd jurist, maar een onafhankelijke rechterlijke macht naast de wetgevende macht lijkt mij toch de hoeksteen van de Rechtstaat.

Baudet mag als burger tegen internationale verdragen zijn, hij mag net als Geert Wilders heimwee hebben naar de jaren vijftig. Maar laat hem zijn academische titels daar niet voor misbruiken, en laat de NRC wat kritischer zijn op de ‘deskundigen’.

 

Joost Taverne, Thierry Baudet en de V van Vrijheid


Van alle politieke stromingen zijn de liberalen veruit de gezelligste mensen. Socialisten hebben vaak intellectueel meer bij te zetten, maar worden al gauw drammerig. Christen democraten, vroeger noemden wij dat Gereformeerden, weten precies wat God verboden heeft, en als die even niet kijkt doen ze het toch.

Nee, dan de liberalen. Die van D’66 zijn gezellig en swingend, die van de VVD gezellig en helemaal OK. Een Christen democratische politicus heeft die partij ooit eens, met een zweem van jaloezie, getypeerd als en tennisclub die per ongeluk in de politiek was verzeild geraakt.

Die gezelligheid gaat wel een beetje ten koste van de politieke dialectiek, het debat op het scherpst van de snede en de passie voor een betere samenleving.

De komst van Bolkestein was dan ook niet minder dan een revolutie in deze kringen, een liberale intellectualistische denker, de meeste liberalen moeten er nog steeds aan wennen.

Ruim baan voor de ondernemers, goedkope benzine, veel asfalt en een kleine overheid, veel verder dan dat komt het gemiddelde VVD lid niet qua ideologische scherpslijperij.

Juist omdat die overheid op afstand dient te worden gehouden van de burger, was het voorstel van backbencher Joost Taverne zo verrassend.

Waar de scheiding der machten het fundament is van de rechtstaat, stelt onze liberale Joost voor om wetgeving niet meer bij de rechter toetsbaar te maken aan door datzelfde Parlement geratificeerde internationale verdragen. Want ja, in tegenstelling tot wat de nationale conservatief denker en gepromoveerd jurist en historicus Thierry Baudet ons in de NRC  wil doen geloven, worden internationale verdragen weliswaar onderhandeld in internationale fora, door diplomaten inderdaad, maar worden die ook wel degelijk door dat zelfde parlement geratificeerd.

Er is dus niet zoveel verschil tussen nationale en internationale wetgeving. Als een parlement een internationaal verdrag niet meer zo’n goed idee vindt -voortschrijdend inzicht!- dan kan zo’n verdrag altijd gewoon weer worden opgezegd.

Dat er bij de Grondwetswijziging van 1953 werd bepaald dat internationale verdagen voorrang hebben op nationale wetgeving is dus geen overdracht van soevereiniteit geweest, maar een bepaling die de betrouwbaarheid van Nederland in het buitenland moest onderstrepen. Daar zitten Joost en Thierry blijkbaar nu minder mee.

Nee, als het aan Taverne en Baudet ligt dan wordt alle macht nog meer geconcentreerd in de Tweede Kamer, die wetten kunnen aannemen die noch aan de grondwet, noch aan internationaal recht kunnen worden getoetst. Want dat kan de Twitter Kamer zelf wel!

Nee, het zou een liberaal veel meer hebben gesierd als hij een initiatief zou hebben genomen om de burger juist te beschermen tegen een overactieve overheid, door bijvoorbeeld burgers het recht te geven wetgeving te toetsen aan de Grondwet.

Die tweede V, Joost, in die naam van jouw partij, wiens kiezers jij vertegenwoordigt, staat voor…..en zou je daar jouw ideeën niet eens aan toetsen?