Het arrest van de Raad van State dat stelt dat bij de bouw van windmolens Europese wetgeving dient te worden gerespecteerd, legt een dramatisch falen van de Nederlandse ambtenarij bloot. De ambtenaren van Economische Zaken (EZ) vonden namelijk dat een uitspraak van het Europese Hof van Justitie over een zaak in België niet van toepassing was in Nederland. De ambtenaren op het Ministerie vonden het halen van doelen van het Parijs-akkoord belangrijker dan het beschermen van de rechten van de burger. 

Het was anders niet de eerste keer dat EZ de fout in gaat, er is blijkbaar geen actieve herinnering aan de Securitel affaire waar de EZ-ambtenaren vergaten vierhonderd Europese regels en wetten om te zetten in nationaal beleid.

Maar niet alleen de ambtenaren van EZ vinden dat beleid boven de wet gaat, op Landbouw kunnen ze er ook wat van. Er werd actief van gedachten gewisseld hoe in het dossier ‘Pulsvissen’ de Europese Commissie zo goed mogelijk niet kon worden geïnformeerd over het Nederlandse illegale beleid, moeilijke vragen moesten met zo min mogelijk aandacht worden afgehandeld.

Dan kreeg weer EZ een draai om de oren bij de veiling van de 5G licenties. De gehele mondiale veiligheid op zee werd op het spel gezet door de onrechtmatige wijze waarop hiermee in Nederland is om gegaan. Immersat, de mondiale instantie die de noodsignalen van zeeschepen doorgeeft, moest naar de rechter om gelijk te halen.

Dit zijn drie gevallen uit een week krantenlezen waar de rechten van de burgers met voeten worden getreden door de overheid. De wet werd buiten spel gezet omdat de ambtenaren de uitvoering van hun beleid belangrijker achten dan het respecteren van de rechtstaat.

Het is moeilijk voor te stellen dat de juristen van de ministeries niet weten dat uitspraken van het Europees Hof van Justitie wel degelijk toepasbaar zijn in Nederland. Ik schat al gauw in dat dat in het derde college eerste jaar  aan bod komt.

Nee, zo dom zullen ze toch niet zijn. 

Het is waarschijnlijker dat ze het niet willen weten, want het komt niet goed uit, het zit ’beleid’ in de weg.

Sinds we een Algemene Bestuursdienst (ABD) hebben worden ambtenaren daar namelijk op afgerekend. Een beetje ambtenaar is op LinkedIn een zelf-gemotiveerde, resultaatgerichte overheidsmanager!

Het is zeker niet zo dat vroeger alles beter was, maar een Secretaris-generaal die een minister vertelde wat wel en niet kon was toch wel fijn. Zij waakten over de belangen van hun ministerie gebaseerd op kennis betreffende hun competenties.

Deze macht moest worden gebroken-verkokering tegengaan-en dat is heel goed gelukt! 

Op het Ministerie van Verkeer en Waterstaat, is de laatste vijf jaar geen ingenieur meer aangenomen. Op het Ministerie van Volksgezondheid zijn de artsen dun te zoeken, ze zouden immers iets zinnigs kunnen vertellen nietwaar.

Een strak doorgevoerd mobiliteitsbeleid voorkomt verder het opbouwen van deskundigheid en loyaliteit aan een ministerie of vakgebied.

Die ministeries worden verder bevolkt door prietpratende managers die trajecten managen, opportuniteitsanalyses over wetgeving maken, maar die als het eropaan komt geen mondkapjes kunnen bestellen, of een vaccinatiecampagne opzetten. 

Dat is allemaal uitbesteed aan RIVM, de gezondheidsraad en dergelijke op afstand gezette organen en ‘autoriteiten’ die als belangrijkste functie hebben dat je er dan als ministerie niet politiek verantwoordelijk voor bent.

Voor hun carrière zijn de mensen van de Algemene Bestuursdienst niet afhankelijk van de kennis van het vakgebied van een ministerie- de echte deskundigen zijn de sukkels van de moderne ambtenarij-maar van de appreciatie van het politieke niveau. En de politiek in Nederland wil scoren door de Minister doelen te laten halen in praatshows.  Imago boven rechtsstaat.

Met respect voor de wet en de rechtsstaat maak je geen carrière binnen de ABD. 

Deze slaafse attitude van de ABD is daarmee wel een bedreiging voor diezelfde rechtsstaat.