Een van de meest opvallende fenomenen van de sociale media is de grote hoeveelheid bagger die er rondgaat. Velen schromen niet medeburgers de grofste beledigingen naar het hoofd te slingeren, enge ziektes toe te wensen dan wel doodsbedreigingen te doen tot haat zaaien en opruien aan toe. In de normale menselijke omgang zou dat niet worden getolereerd, op het internet kennelijk wel.

Al die sluizen van onvrede worden namelijk opengezet door anonieme sluiswachters: Piet 124, Nachtengel 2, Burgerweltevree etc.

De vraag is of dit allemaal moet worden getolereerd. Wat begonnen is als vrolijke anarchie en een plaats voor het vrije woord lijkt te ontaarden in bedreiging van de openbare ruimte. Wie heeft zin in het opnemen van een publieke functie als hij of zij constant de bagger van de sociale media moet afspoelen?

Waarom zou iemand ‘daar maar aan moeten wennen?’.

De druk van sociale media wordt door velen als intimiderend ervaren en is daardoor een bedreiging voor een goed functionerende open en democratische samenleving. Dan hebben we het nog niet eens over alle regelrechte illegale activiteiten die kunnen plaats vinden via het web.

Het beruchte ‘Milgram experiment’ toonde aan dat mensen meer bereid zijn andere mensen pijn te doen naarmate de vraag met autoriteit wordt gesteld en de persoon die pijn wordt gedaan zich op een afstand bevindt. Milgram deed zijn experiment met stroomstoten en naarmate slachtoffers zich op grotere afstand bevonden waren de proefpersonen eerder bereid dodelijke stroomstoten toe te dienen. Zat Milgram nog in een laboratorium, met de sociale media wordt zijn experiment iedere dag op grote schaal in de praktijk gebracht.

Ongestraft want anoniem.

Daar waar wij in de normale samenleving steeds meer aanvaarden ons identiteitsbewijs te laten zien is het in de elektronische wereld nog normaal dat wij ons geen enkele rekenschap hoeven af te leggen voor onze daden. 

En dat is vreemd.

Vreemd omdat de elektronische wereld een integraal onderdeel van de normale wereld geworden is en er geen enkele reden is te bedenken waarom we ons ook in die wereld niet verantwoordelijk zouden gedragen en afgerekend worden op daden die de normen overschrijden.

Wij vinden het normaal dat een auto een nummerplaat heeft, het verkeer zou een stuk onveiliger zijn als iedereen daar zijn agressie anoniem zou kunnen uitleven.

Het lijkt dan ook tijd voor een identiteitsbewijs voor de elektronische wereld, zoals we ook in de Gemeentelijke Basis Administratie staan. De identificatie van de burger is een essentieel instrument van de overheid-wij allen dus- in zijn contact met de burger en het handhaven van ordening in de samenleving

Technisch kan dit geen probleem zijn, kenmerk van de virtuele wereld is nu eenmaal dat alles wel ergens opgeslagen staat. Het is vreemd dat de overheid dit niet weet en we aanvaarden dat Google en Facebook dit allang weten, en meer.

Als de overheid een Burger Service nummer kan maken, dan ook wel een koppeling met een IP adres, een GSM nummer of zelfs een door de overheid verstrekt email adres zoals in Estland.

Met een verplichte e-identiteit voor iedere burger die virtueel actief is kan de rechtstaat ook in de virtuele wereld worden gehandhaafd doordat illegale activiteiten kunnen worden opgespoord en bestreden.  Wellicht kan daar zelfs een beetje beschaving worden gebracht, maar dat is wellicht al te optimistisch.