Alles went, zelfs aanslagen van moslim terroristen. De score van de afgelopen weken: een zeventigtal doden in Nairobi, enige tientallen in Irak en van Syrië weten we het niet.

Iedereen spreekt zijn afschuw uit en het leven gaat verder.

Nu wist Mao Ze Dong al dat terroristen, of vrijheidstrijders,  al naar gelang de appreciatie, slechts kunnen functioneren als zij gelijk vissen kunnen zwemmen in een zee van passieve welwillendheid van andere burgers.

Dat is tegelijkertijd de ware bron van het terrorisme.

Er zullen altijd gefrustreerden, borderliners, idioten en zeloten zijn die in boeken argumenten vinden om andere mensen dood te maken. Maar tenzij je ze gebruikt om mensen mee te slaan  zijn boeken in principe niet gevaarlijk.

Boeken worden gevaarlijk op het moment dat mensen ze lezen en er een bron van inspiratie in vinden om hun haat, agressie en woede mee te legitimeren.

Een aantal van hen gaat dan daadwerkelijk bommen gooien, een groter aantal helpt ze en de massa staat het toe. Want ja…..en dan is er altijd wel een argument.

Duizend jaar geleden is hen een groot onrecht aangedaan, slechte scholen, onaardige jeugdwerkers, de globalisering, noem maar op.

Nu is mijn grootvader ook groot onrecht aangedaan, als arbeider uitgebuit, daarna een crisis. Mijn vader hetzelfde, crises en oorlog.

Ik heb ook veel geleden, vroeger. Geen geld om een Puch te kopen, en de jongen die dat wel had ging met het mooiste meisje van de klas,  slechte scholen en altijd en overal wel ergens een crisis.

Bommen gooien zou dus eigenlijk best begrijpelijk zijn. Maar ik gooi geen bommen,  ik schrijf stukjes.

Mijn vrouw zou het ook niet leuk vinden als ik bommen zou gooien, mijn vrienden vinden dat vast en zeker ook niet gezellig. En als ik morgen bommen zou gooien uit naam van het Christendom dan zullen alle dominees op alle kansels de zondag daarop verklaren dat dat een verkeerd begrip van Christendom is.

En daarom neem  ik het  alle gematigde, lieve en goed geïntegreerde Moslims kwalijk dat ze geen standpunt innemen. Dat ze aan de kant blijven staan.

Ergens in die samenleving moet terrorisme stoer worden gevonden, of dat het terecht is vanwege een of ander groot onrecht aangedaan,  niet gecorrigeerd door de Imam op vrijdag.

Ik zou het fijn vinden als de liefde die de Islam zegt te zijn, niet wordt getoond met bommen maar met grote demonstraties op het museumplein.

Volgende keer, als er weer enige tientallen doden zijn wil ik Marcouch zien op het Museumplein met een groot spandoek:  “Terroristen:  poten af van Mohammed!”