Populisme is populair bij de kiezers, vandaar de naam, maar niet bij de gevestigde politieke partijen en de intellectuele Beau Monde.
De meest gehoorde verwijten zijn dat simpele oplossingen worden geboden voor complexe problemen, oplossingen die bovendien onuitvoerbaar zijn en dat populisten voor hun verantwoordelijkheid weglopen.

Dus de klassieke partijen hebben zich daar in het verleden niet aan bezondigd? Het arbeiders paradijs, de compleet geprivatiseerde overheid, wast dat realistisch?

Nee, iedere partij overdrijft altijd een beetje de beloften om wat te kunnen weggeven in onderhandelingen. Is dat geen populisme?

Politiek is agenda zetten, mandaat verwerven en al dan niet uitvoeren, om vervolgens bij de volgende verkiezingen het oordeel van de kiezer af te wachten. Dat doen populisten net zo als de klassieke partijen dat altijd hebben gedaan.
En ze doen dat steeds binnen het systeem dat we democratie noemen. Een democratie is geen dictatuur van 51% van de burgers, maar een systeem.

Door middel van het evenwicht der machten, ‘checks and balances’ wordt er voor gezorgd dat de gecumuleerde macht van de burgers niet ontaardt in een totalitaire staat. Middels de matigende werking van een senaat waar ook geografische of andere belangen zijn vertegenwoordigd, wordt voorkomen dat het direct kozen parlement overhaast beslissingen neemt in de waan van de dag.
Een constitutioneel Hof waar de burger direct toegang tot heeft, zorgt ervoor dat Parlement en Regering de in de Grondwet neergelegde grondrechten van die burger respecteren.
Een zekere vorm van traagheid en complexiteit van de overheid is kortom van vitaal belang voor de burger.

Zolang populistische partijen dat kader, dat systeem, respecteren zijn ze er geen bedreiging voor. En zolang zijn ze dus ook gewoon een andere politieke partij met een andere mening.
Blijkbaar is die mening voor andere partijen zo abject, dat ze er niet mee willen samenwerken, laat staan macht delen zoals ze dat onderling doen met de andere partijen. Dat is natuurlijk hun goed recht, maar ook niets nieuws. Ook nu zullen SP en VVD niet zo gauw een coalitie vormen.

Het verwerpen van populisten op morele gronden weerhoudt de kiezers er niet van  op populisten te stemmen. Sterker nog, hoe meer bepaalde als ‘elite’ ervaren groepen populisten afwijzen, hoe geloofwaardiger ze in de ogen van sommige kiezers lijken te worden.

Populistische partijen politieke zijn realiteiten die zijn ontstaan doordat de klassieke partijen hun werk niet hebben gedaan. Ze hebben weggekeken bij de multiculturele samenleving of zich laten leiden door wensdenken, en ze hebben dat wat binnen de Europese Unie is bereikt niet uitgelegd aan hun achterban. Iemand verbaasd dat er anti-immigratie en anti-Europese partijen zijn ontstaan?

Politieke partijen zouden beter niet langer proberen hun leden te laten denken wat het bestuur vindt, maar zich opnieuw wortelen in de samenleving. Daarna pas kunnen zij populisten met het meest klassieke instrument bestrijden: Het Debat.

Politieke partijen met andere middelen bevechten is vooral politieke luiheid.
Uiteindelijk is populisme ook maar gewoon politiek.