Nederlanders zijn vooral in eigen land beroemd voor hun kennis van vreemde talen, vooral de variant steenkolen Engels.

Daar waar Vlaamse afgevaardigden steevast Nederlands spreken als de tolken aanwezig zijn, zal een Nederlandse politicus graag de tolken op hun overbodigheid wijzen door zijn betoog gloedvol in het Engels te houden: Mr. Chairman, I am of the meaning that…… en andere parels uit de polder. Het wordt vooral lastig als deze parels in Duits, Frans en andere talen moet worden vertaald.

Ontzetting tekent zich meestal af op de gezichten van de tolken in hun glazen cabines als de geachte Nederlandse afgevaardigde het bewijs van zijn eloquentie aankondigt met: ‘Or, Mr. Chairman, as we say in Duts…….’ en dan volgt er iets in de trant van ‘the first hit is worth a dollar!’ of de eerste klap is een daalder waard.

Jeroen Dijsselbloem had dan ook beter een tolk meegenomen op zijn campagne om zijn mandaat als voorzitter van de Eurogroep af te kunnen maken, ook als hij geen minister meer zou zijn.

Hij zal zijn opmerking in een Duitse krant ‘dat je niet moet rekenen op steun als je je geld op maakt aan drank en vrouwen’ niet letterlijk hebben bedoeld, maar eerder als metafoor voor geld lichtzinnig uitgeven.

Zo werd dat niet uitgelegd. Een Nederlandse uitdrukking wordt dan eerst in het Duits vertaald, geplaatst in een Duitse krant, en wellicht juist daardoor letterlijk zo uitgelegd in Zuid Europa waar Dijsselbloem toch al als de meesterknecht van Schauble wordt gezien.

Algehele verontwaardiging over de suggestie van Dijsselbloem dat steungeld aan bacchanalen wordt uitgegeven.

Geen staaltje van slim intercultureel management als je campagne voert.

En Dijsselbloem was gewaarschuwd, had hij geen opmerking gemaakt over de Riesling consumptie van Juncker, dan had hij nu nog een baan gehad, en zat Frans Timmermans in de Kamer.

Het is al met al een beetje sneu voor iemand die algemeen wordt gezien als een goede voorzitter van de Eurogroep en een bepalende rol heeft gespeeld in het beheersen van de gevolgen van de financiële crisis en het creëren van de mechanismes om de stabiliteit van de €uro ook in de toekomst te garanderen.

Two-pack, Six-pack, Banken Unie, stabiliteits criteria, het Europese semester, het zijn historische ontwikkelingen geweest waar Dijsselbloem zijn steentje aan heeft bijgedragen.

Qua uitstraling past de rol hem ook wel, een beetje klassiek zuinige Nederlandse uitstraling.

Inderdaad niet iemand die zijn geld uitgeeft aan drank en vrouwen en een krachtig bezuinigingsbeleid heeft gevoerd.

Alleen was die bezuiniging op tolken er wellicht één te veel!