In de film ‘Wag the dog’ wordt een beeld gegeven van het Amerikaanse politieke bedrijf en hoe spindokters de aandacht van een seksschandaal van de zittende Amerikaanse president proberen af te leiden door een oorlog met Albanië te beginnen.
Op de vraag van de president: ‘Why Albania?’ is het antwoord: ‘Why not!’ Het maakt niet uit, je moet gewoon wat anders doen, kort samengevat: Start World War III or make peace in the Middle East!
Laat het laatste nu net wat president Trump lijkt te gaan doen, zijn politieke tegenstanders in opperste verwarring achterlatend., zo’n slechterik kan toch niet iets goeds doen?
De deal over Gaza lijkt daarentegen de vrucht van een maandenlange diplomatieke inspanning en ergens methodisch naar toe werken.
Voortbordurend op de Abraham akkoord uit zijn eerste termijn maakte Trump zijn eerste buitenlandse reis naar de Arabische staten waarbij Israël niet werd aangedaan.
Hij werd daar vorstelijk onthaald, de emir van Qatar gaf hem zelfs een Boeing 747 van €400.000.000,- cadeau. Net als bij de Arabische vorstenhuizen lijkt het verschil tussen privé of staatsbezit wel eens een beetje flexibel te zijn. Van een goede deal moet iedereen toch een beetje beter worden?
Bij de Europese Unie moest ik giften boven de €50,- aangeven. Ik kreeg wel eens een flesje wijn van een bezoekersgroep, gaf dat aan bij mijn directeur die dan constateerde dat ik niet goed genoeg gesproken had voor een goede fles wijn zodat ik de fles rustig thuis met mijn echtgenote kon opdrinken.
Dat gaat bij Trump anders, zijn gezanten naar het Midden-Oosten zijn Jared Kushner, zijn schoonzoon, en Steve Witkoff, beide mannen actief in de projectontwikkeling.
En ja, de Trump organisatie heeft grote zakelijke belangen in de Emiraten. Dus ja, toen vriendje Bibi Netanyahu die ging bombarderen werd er wel een rode lijn overschreden en toen ging het plotseling heel snel met het bestand in Gaza.
De rode lijn was wel een andere dan die van de demonstraten op het Museumplein, de rode lijn van Trump zijn zijn zakelijke belangen. En hoe verwerpelijk ook, is dat een belangrijke bron van hoop voor meer stabiliteit in de regio.
Als het aan de oud testamentische theocraten in de regering Netanyahu ligt krijgt Israël oudtestamentische grenzen, met als groot risico dat de Apocalyptische ruiters ook nog even langskomen.
Dat zal Trump niet toestaan want dat strookt niet met zijn zakelijke belangen. Zijn belangen zijn de economische ontwikkeling van de regio, en die is gebaat bij vrede. Daar zal hij alle macht van de Verenigde Staten voor inzetten.
Er is dus hoop voor vrede zolang Trump meer kan verdienen aan de Arabieren dan aan de Israëlisch met als bonus wellicht de Nobelprijs voor de vrede.
Why peace in the Middle East? Why not!